Қазақ хандығына қатысты дерек Қасым ханның атымен тығыз байланысты. Автор Дешті Қыпшақ ханы Қасым хан мен Шахи бектің арасындағы тартысты баяндайды. Шахи бек Бұқара ханы Абдолланың немере інісі болады. Оқиға Иран шахы І Исмаилдің Дешті Қыпшақ ханы Қасым ханға хат жазуынан басталады. Ол Қасым ханға жолдаған хатында Шахи бектің өзінің атына арнайы теңге соқтырғанын хабарлап, оған қарсы әрекет қолданбаса, мәселенің бетін алу қиынға соғатынын ескертеді. Қасым хан Иран шахына жазған жауап хатында Шахи бектің атын өшіріп, оның орнына өзінің атын жаздыртып, теңге соқтыруға бұйрық бергендігін хабарлайды. Жалпы бұл жазбадағы хаттарды оқыған зерттеушілер Иран шахтарының Қасым ханмен мәмліге келгісі келгені, олардың құрметі сезіледі дейді. 

Жалпы Қасым хан басқарған дала мемлекеті барлық көрші хандықтар үшін қауіпті болды. Қолжазбада Иран шахы Хорасан Шайбаниді жеңу мақсатында қазақ сұлтаны Қасымға одақ туралы ұсыныспен жүгініп, одан әскери күшке көмек сұрайтыны туралы баяндалған. Осы мақсатта Мұхаммед Шайбани Қасымға  хат жазады, онда ол Қасымның қолбасшылық деңгейін жоғары бағалайды.

Шайбани ханның үндеуі мынадай сөздермен басталады: «Күн сәулесі сияқты жарқын жүзді, Шыңғыс ханның тәжі мен тағының мұрагері, Дешті Қыпшақтың ханы Қасым». Шейбани хан әрі қарай: «Бұл күндері Шыңғыс ханның беделі жоғалып, оны тастап кетті» деп мәлімдеді, бірақ Шыңғыс ханның ұрпақтары оның  бұрынғы даңқын қайта келтіре алады дегендей ойын білдірген.

Қасымнан алты мың әскер сұрап, егер өтінішін орындаған кезде  Құдай Шыңғыс ханның ұрпақтары жақын арада Сайыпқыранға тиесілі Түркістан жерлерін қайтарып ала алады деп мәлімдеді. Сайыпқыран деп Әмір Темірді меңзеген.

Қасым хан сегіз мың жауынгер бөлді және Хорасанды бағындырды.

Бірақ Қасым хан мен Мұхаммед Шайбани арасындағы туыстық қатынас  ұзаққа созылмады. Парсы дипломатиясы бұл мәселеде маңызды рөл атқарды. Олар Шайбаниді Дешті Қыпшақта таққа үміткер деп санады.

Билікті басып алып, Мауераннахрда орныққан хан Мұхаммед Шайбани Қазақ хандығының күшеюіне жол бермеуге тырысты және осы мақсатта Сырдариядағы қазақ хандарының билігінің көтерілуіне тосқауыл болды. Әрі қарай ол Мауераннахрмен сауда қатынастарын толығымен тоқтатуға тырысты, Түркістан халқы қазақ саудагерлерімен ешқандай сауда мәмілелерін жасамауы үшін жарлық шығарды. Рузбиханның «Михман-нам-и Бұхара» газетіндегі жазбасында:

«Түркістан халқы қазақ саудагерлерімен ешқандай сауда мәмілелерін жасамауы және осы жерлердің тұрғындары арасында  саудагерлерінің өзара сапарлары болмауы керек..Құдай сақтасын, егер осы жарлықтардың барлығы қазақтарды соғыс бастауға итермелемесе болғаны».

Шайбани ханның жариялаған экономикалық блокада — қазақтармен сауда жасауға тыйым салу, сондай-ақ әскери шаралар Қазақ хандары тарапынан наразылық әрекеттерін тудырды. Оңтүстік Қазақстан қалалары үшін күрес ұзаққа созылған соғыс сипатын алды.

Қасым хан Сырдария маңындағы қалаларда көшпелі аудандардың тұрғындарына өз билігінің экономикалық және әскери тірегін көрді. Қасым хан Түркістан мен Ташкент шекаралас аудандарында Шайбанидтерге үнемі шабуыл жасап отырды. 

1510 жылы Қасым хан қазақтардың басты жауы – өзбек ханы, қазақ жерлеріне бірнеше рет рұқсатсыз кіріп, тонамақ болған Мұхаммед Шайбаниді жеңді. 1509 жылы Мұхаммед Шайбани хан Қасым сұлтанның ағасы Жанаш сұлтанның ұлысына басып кіріп, 30 мыңдық қазақ әскерін талқандап, 10 мың киіз үйді үй ыдыстарымен, мүлкімен және малымен (жылқы, түйе, ірі және ұсақ мал) алып  алды. 

Қасым сұлтан дала халқы арасында ханнан жоғары беделге ие болды. Мұхаммед Хайдар Дулати «Тарих-и-Рашиди»  кітабында 1510 жылы Шайбани хан Қасым сұлтанның ұлысына шабуыл жасаған кезде ол:  «Хан атағын әлі қабылдаған жоқ, дегенмен оның беделі соншалықты үлкен болған, Бұрындық оның көлеңкесінде қалып қойды». Ал ол уақытта Бұрындықтың қазақ халқына жасаған көп жақсылығы болды. Ол қалаларды бағындырды, көп жағдайда жеңді және 30 жылдай Қазақ хандығын басқарған еді. 1511 жылы Қасым сұлтанды ақ киізге отырғызып хан сайлады.

Мұхаммед Хайдар Дулати Қасым ханның қабілеттерін былай сипаттады: «Ол өзінің билігін Дешті Қыпшаққа таратты. Оның артынан ерушілердің саны миллионға жетті. Жошы ханнан кейін бұл хандықта одан мықты хан болған жоқ». 

Қасым хан тұсында хандықтың шекаралары оңтүстікке қарай Сырдарияның оң жағалауына шығып, Түркістан қалаларының бір бөлігін қамтыды, оңтүстік-шығыста олар Жетісудың көп бөлігінің тау бөктері мен аңғарларын қамтыды, солтүстігі мен солтүстік-шығысында Ұлутау таулары мен Балқаш көлінің маңынан өтіп, Қарқаралы тауларының сілемдеріне дейін жетіп, солтүстік-батысқа қарай жеткен Жайық өзеніне дейін жетті. Тарихшылар оны «қазақ жерін біріктіруші» деп атады. Соңғы кездері бірде-бір қазақ ханы осындай үлкен жерлерге ие болған жоқ.

Қасым хан  көшпелі тайпаларды біртұтас қазақ ұлтына біріктірді. Оның билігінде қазақтар Батыс Еуропада өзін-өзі «қазақ» деп атайтын тәуелсіз этникалық қауымдастық ретінде танымал болды. Бұл туралы 1517 жылы Мәскеу герцогы Василий III-нің үйінде  Қасым ханмен кездескен австриялық дипломат Сигизмунд Герберштейн кездескенде айтқан.  

1516-1517 жылдардағы қыста Қасым хан Шайбанид сұлтандары коалициясының шабуылына тойтарыс берді. Әртүрлі дереккөздер ол 1518-1524 жылдар аралығында бойынша қайтыс болды. 

1513 жылдың күзінде Шу өзенінің жағасында Қасым мен Шағатайд Саид хан арасында кездесу болған кезде, Хайдар Дулатидің айтуынша, Қасым ханның жасы 60-тан асқан және 70-ке жақын болған. Оның анасы Жаған-Бегім Махмұд сұлтанның анасының әпкесі, Шайбани ханның туысқаны болған. Мұхамед Хайдар Дулатидың жазуына қарағанда Қасым да әкесі сияқты үлкендерді сыйлап, алғашында Бұрындық ханға бас иген. 

Қасым сұлтан хандық пен биліктің өзінің қолында екенін сезіп-білседе асқан тиянақтылықпен билікке келді. 1510 жылы шайбанидтер Қасым ұлысына шабуыл жасаған кезде ол хандықты қабылдамады және Бұрындықпен жақын болмады. 

Қасым хан билігінің соңғы жылдарында қазақ билеушілері мен шайбанидтер арасындағы қарым-қатынас дұрысталған жоқ. Дереккөздерге сүйенсек, негізгі күрес Ташкент төңірегінде болған. Сүйінқожа ханның үкіметі қазақтармен бірнеше рет шайқасқан. Одан басқа да билеушілер қазақтармен соғысқысы келді. Қазақтарға қарсы 1516-1517 жылдары Көшім хан бастаған шайбанид сұлтандарының бірлескен жорығы жасалды.

Бинай, ибн Рузбихан, Бабыр, Хондамир, Хайдар Дулатилардың жазбаларына сүйенсек Қасым хан жылқыны жақсы таныған, әскери білікті, батылдығымен және басқаларды жетелеу қабілетімен ерекшеленген. Сол кездегі замандастары да оның зейінді, әрі үлгі аларлықтай тұлға болғанын жазған. 

Қасым хан өмірінің соңғы жылдары сұлтандар мен билер арасындағы қақтығыстар өршіп тұрғаны байқады. Билердің шешімдері әрдайым орындалмады. «Егер осылай жалғаса берсе, моңғолдар мен шайбанидтер сияқты біздің де ұлыстардың тарыдай шашылып, бөлініп кетеді», – деп айтқан. 

Аңыз бойынша, ол басқа танымал адамдар мен мұсылман уағызшыларының қатарында Сарайшық қалашығының маңында жерленген. 1999 жылы қалашықтың археологиялық қазбаларының жанына «Хан ордалы Сарайшық» атты тарихи мемориалдық кешені тұрғызылды, оған ежелгі қала аумағында жерленген жеті ханның мұражайы, шағын мешіті мен пантеоны кірді. 

Араб саяхатшысы ибн Батута 1334 жылы өзінің «Дешті Қыпшақ арқылы саяхат» кітабында: «Мен бүкіл әлемді араладым. Сарайшық Бағдадтан кейінгі ең ірі қала екені белгілі болды. Онда ханның тағы орналасқан, төрт мешіт пен көптеген қонақ үйлер сұлулығымен жарқырайды. Бірақ бұл мені таң қалдырған нәрсе – су жүргізу жүйесі. Сарайшықта судың өзі әр үйге келеді. Мұны көргенде мен қатты таң қалдым», – деп жазады.

Сонымен қатар оның халықаралық беделіне де қатысты қоса кетсек. Қасым хан тұсындағы халықаралық қатынастардағы жетістіктер Қазақ хандығы ноғайлармен, моңғолдармен, Қашқариямен (бұрынғы Мұғал хандығы) дипломатиялық қатынастар орнатты. Дипломатиялық байланыс орнатқан алғашқы мемлекеттердің бірі Мәскеудің герцогі болды. Қазақтар тәуелсіз этникалық қауымдастық ретінде осы кезеңде Батыс Еуропада танымал болды. Бұған көрші елдерге барған еуропалық дипломаттардың жазбалары дәлел бола алады. 

Қазақ хандығында елшіні қабылдау рәсіміне ерекше көңіл бөлінді. Мұнда бірқатар қызықты мәліметтерді атап өткен жөн. Егер, мысалы, дипломат мемлекет атынан өкілдік етсе, онда хан қонаққа алдымен жұтып қойып, қымыз сыйлады. Бұл қимылды болашақта екі мемлекеттің жақындасуының кепілі бола алатын ерекше сый-құрметтің белгісі ретінде қабылдау керек еді. Олар сыйлықтарды тапсырған кезде, олар қолдарынан қолға өтуі керек еді – бұл да достық қарым-қатынастың дәлелі болды. Хан киіз үйіне кіретін елші жылқыны арнайы белгіленген қашықтықта қалдырып, қарусыздануы керек еді.

Қазақ хандары басқа державалардың билеушілерімен белсенді хат алмасқан. Атап айтқанда, Сефевид билеушілерімен. Иран еліне жасалған археографиялық экспедиция нәтижесінде Тегерандағы Мәжіліс кітапханасында «Мажму' а ва джунг» атты қызықты фактілері бар дипломатиялық құжаттарын тапқан. Мысалы, Иран шахтары қазақ елшілерін ұстамағаны белгілі болды. Ал Антоний Дженкинсон (Англияның елшісі) келіссөздерді 7 ай күткен екен. Осы және басқа мысалдар мемлекеттердің қарым-қатынасын ғана емес, сонымен бірге сол кездегі геосаяси жағдайды да көрсетеді.

Көрші елдердің, Шығыс билеушілерімен үнемі хат алмасу байланыстардың сақталуына ықпал етті. Тараптар бір-бірінің жағдайымен және ішкі жай-күйімен және мақсатын біліп отырған. 

Шағымдармен хат алмасудың қарапайым болғаны соншалық, көбінесе хат-хабарлар делдалдар арқылы екі жаққа да барлау үшін жіберілетін. Хандар мен сұлтандар көбіне мұндай істерді ұлдарына тапсыруды жөн көрді, бұл олар үшін дипломатияның бір түрі болды. Сонымен қатар олар іс жүзінде көрші елдерінің жазалау және өтеу бойынша  заңдарын зерттеді. Билеушілер көрші халықтардың менталитетінің, мәдениетінің ерекшеліктерімен, олардың саяси-әкімшілік құрылымы мен экономикалық құрылымдарымен танысты. Жас сұлтандар, олардың старшиналары мен батырлары тәжірибе жинау үшін көрші елге жіберілетін. Олар басқа халықтардың тілдері мен жазуын оқыды. Мұрагерлер халықаралық қатынастарда тәжірибе жинады, олардың кейбіреулері арнайы елтанушы да болды. 

Қасым ханның заң шығару қабілетіне тоқталсақ. Ол адамдардан темірдей тәртіпті талап ететін заң шығаруға шешім қабылдады. Ішінара ежелгі түркі заңдарына, ішінара шариғат мұсылман заңдарына негізделген бұл заң бекітіліп, жарияланды. Заң бес тараудан тұрды. 

Бірінші тарауда (мүліктік заң) сот ісін жүргізу, жер, ата-баба, отбасылық қатынастар, сондай-ақ сатып алу және салық төлеу мәселелері қарастырылады. Екінші тарауда – нақты қылмыстар үшін жаза мерзімі анықталды. (Қылмыстық заң). Үшінші тарауда әскери қызмет пен тәртіп мәселелері қамтылған. Кез келген тәртіп бұзушылық қылмыстың ауырлығына байланысты міндетті түрде жазаланады. (Әскери заң). Төртінші тарау – дипломатиялық қызмет және оның этикасы мәселелеріне арналған. (Елшілік Заңы-әдет). Бесіншіден, мерекелер, жерлеу, ояну және т.б. өткізу (жұртшылық Заңы).

Бұл қазақ тарихындағы халық дәстүрлері мен халық даналығы негізінде құрылған алғашқы заң болды. Бұл заң – әділдіктің дәлелі, сондықтан «Қасым ханын қасқа жолы», ал басқа нұсқа бойынша «Қасым ханның таза жолы» деп аталады. Алайда Қасым хан жасаған заңдар ешқашан жазбаша түрде сақталмаған және біздің заманымызға дейін жетпеген.

Жалпы Қазақ хандығын тарихында өшпес із қалдырған Қасым хан туралы профессор Нұрлан Атығаев былай дейді:

Қасым хан Жәнібекұлы Қазақстан тарихына орта ғасырлардағы көрнекті тұлғалардың бірі, ұлы билеуші, талантты қолбасшы және құқық реформаторы, қазақ халқын біріктірген және қазақ мемлекетінің аумағын едәуір кеңейткен адам ретінде енді. Оған Қазақ хандығын халықаралық аренаға толыққанды қатысушы және халықаралық қатынастардың басқа субъектісіне тең деп шығару еңбегі тиесілі. 

Қасым хан тұсында Қазақ хандығы Орталық Азияның ірі және қуатты саяси бірлестіктерінің бірі болды. Осы уақытта оның оңтүстік-шығыстағы шекаралары Жетісудың едәуір бөлігін, Қаратал және Аягөз өзендерінің ауданын қамтыды және солтүстік-батыста Еділ өзеніне, солтүстікте және солтүстік-шығыста Ұлытау таулары мен Балқаш көлінің ауданынан өтіп, оңтүстігінде Түркістан қалаларының отырықшы-егіншілік аймағын қоса алғанда, Сырдарияның оң жағалауына шықты. Осы жылдары Қазақ хандығының құрамына қазақ халқының барлық дерлік этникалық аумағы кірді. Сол жылдары мемлекет халқының саны 1 миллион адамнан асты. Ол кезде жоғарғы биліктің беделі өте жоғары болды».

Қасым ханның қайтыс болуы Қазақ хандығының саяси жағдайына түбегейлі әсер етіп, оны нығайту мен көтерудің елу жылдан астам процесін тоқтатты. Тарихи дереккөздер осы оқиғаның әртүрлі күндерін көрсетеді. Сондай-ақ, Қасым ханның қайтыс болу күнінде дереккөздерді орыс тіліне аударуда сәйкессіздіктер бар. Мәселен, егер қазақстандық шығыстанушылар Мұхаммед Хайдардың «Тарих-и-Рашиди» аудармасында Қасымның 1518 жылы қайтыс болғанын нақты көрсетсе, онда өзбек шығыстанушыларының осы шығарманың аудармасында қазақ ханы 1518 жылдан кейін қайтыс болғаны туралы айтылады. 

Ортағасырлық тарихшылар Хайдар Б. Али Рази, Қази Ахмада Гаффари, сефевидтер әулетінің тарихшысы Хасан-бек Румлу (XVI ғ.) және басқа да көптеген дереккөздер Қасымның қайтыс болған күндерін көрсетеді. Бірақ Қасым ханның зерттеу әдебиетіндегі қайтыс болу уақытының айырмашылығына қарамастан, ең көп жазылатын нұсқалары бар – 1518 және 1524. Біріншісін академик Василий Бартольд, одан кейін Тұрсын Сұлтанов ұстанды.

Екінші нұсқа бойынша қазақ тарихшысы, академик Әлкей Марғұлан жазып жүрді. Сонымен қатар, орыс мұрағаттық құжаттары Қасым ханның қайтыс болу уақытын дәлірек анықтауға мүмкіндік береді. Олардың мәліметтеріне сүйене отырып, Амантай Исин 1985 жылы Қасым хан 1521 жылдың басында немесе көктем айында қайтыс болды деген қорытындыға келді. 1521 жылғы 10 мамырдағы Жарғыда Мәскеудің Ұлы Герцогы Василий Иванович Зудов, осы уақытқа дейін Астраханьда төрт ай тұтқында болған, Мәскеуге былай деп жазды: «А казатцкого царя Касыма сее зимы не стало», деп атап өтті.

Сондықтан Қасым ханның қайтыс болған күнін 1521 жылдың басымен (қаңтар-ақпан) анықтаған жөн. Бұл уақытта ол шамамен 75-76 жаста еді.         Кемел Ақышевтің Қасым ханның «жылқы ауруынан» қайтыс болуы жалған ақпарат болғанын атап өту керек. Хайдар Б. Али Разидің айтуынша, Қасым хан табиғи себептерден қайтыс болған. Оның хабарламасы шындыққа сәйкес келетін сияқты. Қасым хан сияқты ірі саяси қайраткердің шайқас алаңында қаза табуы ортағасырлық тарихшылардың назарынан тыс қалмас еді. Кей тарихшылардың айтуынша Қасым хан өмірінің соңғы минуттарын  Сарайшық қаласында, өз мемлекетінің батыс шекарасында қайтыс болған. Мұнда ол жерленген. 

Қасым қайтыс болғаннан соң хандықта 1538 жылға дейін саяси тоқырау болды.  Қазақстан тарихында Қасым ханның үш ұлының есімі белгілі.  Екеуі де хан болды. Хақназар мен Мамаш. Үшінші ұлы Әбілқайыр 1511 жылы Иран шахы Исмаилдың қолынан қаза тапты.